Λέχοβο-Ανάργυροι-ΔΕΗ

Χτες το πρωί ξεκίνησαν επιτέλους οι μεγάλες προπονήσεις! Οι βροχές σταμάτησαν και αποφάσισα να ξεκινήσω με μια "εύκολη" διαδρομή.

Ο καιρός ήταν αναποφάσιστος όταν άφησα τη Φλώρινα

Ο άνεμος ήταν κόντρα` καλύτερα σκέφτηκα για τον γυρισμό. Η κίνηση στο δρόμο ελάχιστη

Μέχρι να φτάσω στο βουνό, πέρασε ατελείωτη ώρα. Όσοι έχουν αντιμετωπίσει για πολύ ώρα άνεμο, καταλαβαίνουν

Μετά το βουνό, έπιασα κατεύθυνση για Αετό. Τότε μόνο ο άνεμος άρχισε να βοηθάει λίγο

3Σε λίγο αντίκρυσα τις φουρκέτες του Νυμφαίου. Θα συνέχιζα μέσα στην κοιλάδα προς Λέχοβο

Έκανα μια μικρή στάση σε μια πηγή, πριν το Σκλήθρο. Υδροδοσία, φαγητό και συνέχεια. Ένοιωθα τα πόδια καλά παρόλη την ταλαιπωρία με τον άνεμο.

Περνώντας το Σκλήθρο, κοίταξα νότια. Έπρεπε να ανέβω σε εκείνο το βουνό. Εύκολη κλίση, απλά μεγάλη σε διάρκεια

Μετά απο ένα 20λεπτο δυνατής ανάβασης, έβλεπα το Λέχοβο

Έμεναν 3 χιλιόμετρα μέχρι την κορυφή, τα πιο δύσκολα. Τα δούλεψα με αρκετό στροφάρισμα και στο γνωστό στέκι, έκανα ακόμα μία ολιγόλεπτη στάση

Σειρά είχε η κατάβαση προς Βαρικό, και μετά προς τη λίμνη. Είχα να συναντήσω αυτοκίνητο εδώ και μια ώρα και απλά απολάμβανα τη φύση

Όταν κατέβηκα στο επίπεδο της λίμνης, ο αέρας γέμισε απο μυρωδιές και κραξίματα πουλιών. Αν είχα χρόνο θα τραβούσα ένα βίντεο, μόνο και μόνο για τους ήχους

Σε λίγο έφτανα Ανάργυρους. Περνώντας το χωριό αποφάσισα να συνεχίσω ευθεία, περνώντας για πρώτη φορά μέσα απο τα ορυχεία της ΔΕΗ. Δεν ήμουν σίγουρος για το οδόστρωμα, αλλά σίγουρα θα ήταν κάτι το διαφορετικό.

Το πρώτο μηχάνημα με υποδέχτηκε. Μια τεράστια περιοχή, έκτασης εκατοντάδων στρεμμάτων ήταν σκαμμένη απο αυτά τα μηχανήματα. Δυστυχώς στις φωτογραφίες, δεν απεικονίζεται το μέγεθος του ορυχείου...

Ο δρόμος ήταν ελαφρά ανηφορικός, φαινόταν μια χαρά. Όταν όμως έφτασα κοντά στο εργοστάσιο είδα τα νερά και τις λάσπες..

Λίγο πριν βγω στον κανονικό δρόμο, ένα ακόμα μηχάνημα που στοίβαζε τον λιγνίτη με υποδέχτηκε στη γειτονιά του

 Έπιασα το κανονικό μου δρομολόγιο, περνώντας έξω απο Φιλώτα, και κατηφορίζοντας προς Αμύνταιο. Το σώμα είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται, μια και ήταν η πρώτη μεγάλη (σχετικά) βόλτα, αλλά όλα λειτουργούσαν καλά

Υδροδοσία στο μοναδικό βενζινάδικο και βουρ για το βουνό. Ο άνεμος βοηθούσε

 Ανέβηκα το βουνό συντηρητικά, γιατί δεν ήξερα τι άνεμο θα συναντούσα μετά τη Βεύη.

Ευτυχώς ο άνεμος ήταν όπως έπρεπε πλάτη και με βοήθησε να κερδίσω το χαμένο χρόνο του πρωινού. Ο καιρός όμως είχε αλλάξει

Η Φλώρινα με υποδέχτηκε με μια ψιχάλα μετα τους 27 C στη λίμνη!

 Δεν πειράζει, όλα καλά. Σημασία έχει, πώς η σεζόν ξεκίνησε