Η μέρα ήταν ηλιόλουστη. Η ώρα ήταν
11μιση και ο πεζόδρομος δεν είχε γεμίσει ακόμα. Μερικά παιδάκια στρόφαραν ανυπόμονα στην πλατεία. Αφήσαμε τα ποδήλατα στο πλάι και αρχίσαμε να τακτοποιούμε τα νερά και τις πορτοκαλάδες, που μόλις είχαμε παραλάβει, κάτω απο το στέγαστρο.
Κάθε λεπτό, ποδήλατα συνωστίζονταν πάνω στα πλακάκια και χωρίς να το καταλάβουμε, η μέχρι πρότινος άδεια πλατεία άρχισε να γεμίζει παιδικές φωνές