Μια Βόλτα

Πατάω δυνατά, πατάω γερά
δε με νοιάζει τι αφήνω πίσω
Το κεφάλι χαμηλά, ο αέρας περνά
κι' εγώ λυγίζω
Λυγίζω κορμί, λυγίζω ψυχή κι αφήνω την πόρτα ανοιχτή
Να μπει μέσα, του χειμώνα η γλυκιά θαλπωρή

Αρχίζω πονάω, ψυχή πουθενά
θέλω να γυρίσω πίσω
Ένα γεράκι πετά, ένα άλογο καλπάζει
κι' εγώ θα σταματήσω;
Ποτέ δε θα το βάλω κάτω, ποτέ δε θα παραιτηθώ
κι' όποιος θέλει ας προσπεράσει
Ψυχή δυνατή, ψυχή που καρτερά
τον πόνο για να τη δαμάσει

Σέλα στενή, ρόδα γυμνή, η αλυσίδα γυρνά μανιασμένη
Χαζεύω τοπία στην ομίχλη, δεν κρυώνω
δε θέλω πια στο σπίτι
Η ώρα περνά, συννεφιάζει
Φυσάει πολύ, μερικές σταγόνες βροχή
χτυπάνε στο πλαστικό τζάμι
Κατηφόρα εμπρός κι' αφήνω πετάλι
Ανοίγω μια αγκαλιά, χαμόγελα απ' το πουθενά
Τι όμορφη που είναι η πλάση...

Η βόλτα τελειώνει, όμως μέσα μου συνεχίζει
Ακόμα μια μέρα γυρίζω σπίτι
Θάρθει ο καιρός, θάρθει μια βόλτα
που θα κρατήσει
όσο η γη θέλει μια φορά
γύρω απο τον ήλιο να γυρίσει