Λίγα λόγια...

Η φωτογραφία μου
Όπου και να βρεθούμε, ό,τι και να αντιμετωπίσουμε, σημασία έχει πάντα το ταξίδι... Και το ταξίδι πρέπει να είναι δύσκολο, γιατί αλλιώς είναι απλά μια βόλτα

11 Αυγ 2012

Training Camp Μέρα 2η 127 χλμ 1700 μ

Το ξύπνημα ήταν πιο δύσκολο σήμερα. Ο λόγος η κούραση της πρώτης μέρας, μαζί με το γεγονός ότι δεν μπορώ να κοιμηθώ παραπάνω απο 5 ώρες το βράδυ.

Παρόλα αυτά, 07:11 έγινε η εκκίνηση της 2ης μέρας. Το θερμόμετρο έδειχνε 17 C, λόγω της βραδυνής βροχής





Τα προγνωστικά έδιναν βροχή για αργότερα στη μέρα, και απο τα σύννεφα που έβλεπα, ήταν πολύ πιθανό


Πλησίαζα Τροπαιούχο. Ευτυχώς φορούσα το αντιανεμικό, γιατί αλλιώς θα είχα παγώσει




 Συνέχισα για Υδρούσα, όπου θα ακολουθούσα το δρόμο για Νυμφαίο. Το Βίτσι ήταν μέσα στα σύννεφα





Τελικά έχω θέμα με τους καθρέπτες στο δρόμο!


Μόλις απομακρύνθηκα απο το χωριό, βρέθηκα μέσα στην ηρεμία της φύσης




Με το που μπήκα στο χωριό, με υποδέχτηκαν τα "κορίτσια"




Ξεκίνησα λοιπόν την ανάβαση του Νυμφαίου





Όταν έπιασε η πρώτη φουρκέτα, τα πόδια πήγαιναν και δεν πήγαιναν. Δεν ήθελα όμως να ζορίσω περισσότερο απο ό,τι έπρεπε. Στη δεύτερη, σταμάτησα για φώτο



Περνώντας και την τρίτη, είχα φάει το γάιδαρο. Σταμάτησα να δω τη Φλώρινα απο μακρυά και συνέχισα




Η τέταρτη φουρκέτα είναι αρκετά πιο μακρυά απο τις υπόλοιπες και με το πέρασμα της, ουσιαστικά τελειώνει η ανάβαση του Νυμφαίου. Μένουν μικρές κλίσεις μόνο

Στρίβοντας δεξιά, μια χαρωπή αρκούδα με χαιρέτησε


Μπαίνοντας Νυμφαίο, συνάντησα άλλα κορίτσια. Τελικά έχω γίνει πολύ δημοφιλής!

Θερμοκρασία στους 14 C και σύννεφα παντού





Σκέφτηκα να συνεχίσω για Κλεισούρα, αλλά ήμουν ιδρωμένος και δεν ήθελα να κατέβω το βουνό έτσι. Ανεφοδιάστηκα με νερό και θυμήθηκα μια καφετέρια που έβλεπα όταν ανέβαινα απο Αετό. "Εκεί θα πιω το καφεδάκι" σκέφτηκα

Τελικά είχα δίκιο. Ωραίο περιβάλλον και πολύ καλός freddo






Αφού έφαγα καλά και ήπια 3 ποτήρια νερό (το πιο εύκολο είναι να αφυδατωθείς όταν κάνει κρύο), κουμπώθηκα και ξεκίνησα την κατάβαση. Όχι όμως πριν βγάλω τις πανοραμικές μου

Έχουμε και λέμε... 1. Η κυρία ατενίζει την πεδιάδα, 2. Σκλήθρο, 3. Λίμνη Ζάζαρη (εμπρός) λίμνη Χειμαδίτιδα (πίσω) και 4. Ασπρόγεια (εκεί που αρχίζει η ανάβαση για Λέχοβο)





Η κατάβαση έγινε με ρυθμούς πολυβόλου, θέτοντας νέο ρεκόρ ταχύτητας στα 81 χαω! Ευτυχώς, στον Αετό δεν υπήρχαν άλλα "κορίτσια"!


Στο δρόμο για Σκλήθρο είδα το πιο περίεργο χρώμα για εκκλησάκι. Έπρεπε να το αποθανατίσω


Μετά το Σκλήθρο, με υποδέχτηκε ένας ήρωας του Μακεδονικού Αγώνα. Το λίγοτερο που μπορούσα να κάνω, ήταν να τον αποθανατίσω ψηφιακά




Άρχισα την ανάβαση για Λέχοβο. Κοντοστάθηκα για να ατενίσω το Νυμφαίο


Απο το Λέχοβο πέρασα βιαστικά. Με έκπληξη ανακάλυψα ότι οι αρκούδες της περιοχής οργανώνουν πάρτυ!




Συνέχισα για Κλεισούρα. Στο βάθος της πεδιάδας φαινόταν το Βαρικό






Στην Κλεισούρα ο καιρός φαινόταν έτοιμος για βροχή. Κάθισα στο παγκάκι για ξεκούραση και φαγητό και σηκώθηκα βιαστικά όταν έπιασαν οι πρώτες ψιχάλες





Ακόμα μια απότομη κατάβαση. Η Μονή Παναγιάς στο ενδιάμεσο



Φτάνοντας έξω απο Βαρικό, πλέον έβρεχε κανονικά




Επόμενη στάση Χειμαδίτιδα






Μετά τους Ανάργυρους, έπιασα την ευθεία για Βαλτόνερα. Στο βάθος καραδοκούσε ο Λιγνιτοφάγος και φυσικά ο αέρας εναντίον μου... what's new?




Στο βάθος, ο Αετός. Μετά το Πεδινό βγήκα στην ευθεία πλέον για Αμύνταιο





Σε μια σκιά έκανα την τελευταία στάση της ημέρας


Ανέβηκα σχετικά εύκολα το βουνό και στο Κλειδί χτύπησα το τελευταίο τζελάκι. Το κοντέρ δείχνει το συνολικό ποδηλατικό χρόνο


Όταν μπήκα στον αυτοκινητόδρομο, έπιασα ρυθμό και σε μισή ώρα έμπαινα Φλώρινα



Τελικά αν και με αρκετά υψομετρικά, κρύο, υγρασία, βροχή και αέρα, η σημερινή μέρα βγήκε σχετικά άνετα. Παρακάτω φαίνονται τα στατιστικά. Η μέγιστη ταχύτητα ήταν 81 χαω


Αύριο η διαδρομή είναι σχετικά επίπεδη, αλλά η κούραση μαζεύεται. Είδομεν!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου