Η σημερινή μέρα ξεκίνησε πιο αργά. Ξύπνησα στις 7 και ο παραπάνω ύπνος είχε αποτέλεσμα. Κάποιες ετοιμασίες της τελευταίας στιγμής με καθυστέρησαν αρκετά και πάτησα πετάλι λίγο πριν τις 9
Η έξοδος απο Φλώρινα ήταν διαφορετική σήμερα. Βγήκα στο δρόμο για Κάτω Κλεινές. Η βαριά μυρωδιά της υγρασίας κάλυπτε τα πάντα
Τα πόδια στην αρχή ήταν κάπως "μπουκωμένα" αλλά η ελαφριά κατωφέρεια βοηθούσε το ρυθμό. Λίγο λίγο τα πόδια ελάφρωναν και η ταχύτητα έμενε άνετα πάνω απο 26 χαω
Σε λίγο έστριβα για Κάτω Κλεινές. Πέρασα γρήγορα μέσα απο χωριό και συνέχισα για Άνω Καλλινίκη. Ο ρυθμός παρέμενε υψηλός. Δεν ήξερα αν θα το πλήρωνα αργότερα...
Μια μικρή στάση σε ένα ομορφο ίσκιο και η πορεία συνεχίστηκε προς Ιτέα. Πέρασα τη διασταύρωση για Μελίτη, πέρασα Σιταριά και συνέχισα προς Βεύη. Η μέση ταχύτητα ήταν στα 27 χαω και ο άνεμος με το μέρος μου
Πέρασα Αμύνταιο και συνέχισα για Φιλώτα. Αυτή τη φορά ο άνεμος με πήγαινε εκεί που ήθελα
Το εργοστάσιο της ΔΕΗ, όπως πάντα επιβλητικό
Στράφηκα νότια προς Πτολεμαίδα. Ο άνεμος μετρούσε σίγουρα 4 μποφώρ
Μετά ένα γρήγορο πέρασμα από Περδίκκα, έμπαινα Πτολεμαίδα. Ο καφές με περίμενε στην πλατεία της πόλης!
Αφού αναπαύτηκα πλήρως ετοιμάστηκα για το δεύτερο μισό της διαδρομής. Ξεκίνησα για Ανατολικό, περνώντας πάνω απο τον αυτοκινητόδρομο. Μια φωτο ήταν απαραίτητη
Άρχισε η μάχη με τον άνεμο, που θα πήγαινε έτσι μέχρι τέλους. Μια πλαγιά με ηλιοτρόπια, λίγο πριν το Ανατολικό
Πέρασα και συνέχισα για Κομνηνά. Απο εκεί και πέρα η διαδρομή θα ήταν ίδια με αυτή που είχα ακολουθήσει την 1η Μέρα. Στο βάθος φαινόταν το εργοστάσιο που είχα περάσει 2 ώρες πριν
Αυτή τη φορά, βρήκα εύκολα το δρόμο για Πελαργό. Τα χιλιόμετρα έφευγαν γρήγορα. Στο βάθος ο Φιλώτας, κάτω απο το εργοστάσιο και μια πανοραμική του Πελαργού
Πέρασα πάλι πάνω απο τον αυτοκινητόδρομο και άρχισα να σκαρφαλώνω τον απότομο λόφο για Λεβαία. Είχα δυνάμεις, τόσο ώστε έκοψα ρυθμό για συντήρηση!
Μικρή στάση στη Λεβαία και συνέχεια για το βουνό στο Αμύνταιο.
Εκεί, το τεπόζιτο άδειασε απότομα. Όλοι οι μυες άρχισαν να πονάνε, τετρακέφαλοι, δικέφαλοι, γλουτιαίοι και σε συνδυασμό με τον κόντρα άνεμο έκαναν την ανάβαση μαρτύριο.
Μετά το βουνό, σταμάτησα στο γνωστό ίσκιο μετά το Κλειδί και έκανα διατάσεις. Ξεκουράστηκα και ξεκίνησα. Οι διατάσεις είχαν κάνει τη δουλειά τους, ο πόνος είχε εξαφανιστεί` αλλά θα επέστρεφα με το ρυθμό μου. Έχω και το αυριανό, σκέφτηκα
Λίγο πριν το Αμμοχώρι, ένα γεράκι μου έδειχνε τι μπορούσε να κάνει με τον άνεμο που με βασάνιζε/ Τελικά, κατάφερα να το αποθανατίσω ψηφιακά!
Η σημερινή μέρα βγήκε αρκετά εύκολα. Ο καθαρός ποδηλατικός χρόνος ήταν μόλις 5 ώρες και 20 λεπτά, ακριβώς 1 ώρα λιγότερο απο την χτεσινή μέρα! Το θέμα είναι αν αύριο πληρώσω τη σημερινή επίδοση ή αν ήταν μέσα στα "κανονικά" μου πλαίσια.
Η έξοδος απο Φλώρινα ήταν διαφορετική σήμερα. Βγήκα στο δρόμο για Κάτω Κλεινές. Η βαριά μυρωδιά της υγρασίας κάλυπτε τα πάντα
Τα πόδια στην αρχή ήταν κάπως "μπουκωμένα" αλλά η ελαφριά κατωφέρεια βοηθούσε το ρυθμό. Λίγο λίγο τα πόδια ελάφρωναν και η ταχύτητα έμενε άνετα πάνω απο 26 χαω
Σε λίγο έστριβα για Κάτω Κλεινές. Πέρασα γρήγορα μέσα απο χωριό και συνέχισα για Άνω Καλλινίκη. Ο ρυθμός παρέμενε υψηλός. Δεν ήξερα αν θα το πλήρωνα αργότερα...
Μια μικρή στάση σε ένα ομορφο ίσκιο και η πορεία συνεχίστηκε προς Ιτέα. Πέρασα τη διασταύρωση για Μελίτη, πέρασα Σιταριά και συνέχισα προς Βεύη. Η μέση ταχύτητα ήταν στα 27 χαω και ο άνεμος με το μέρος μου
Πέρασα Αμύνταιο και συνέχισα για Φιλώτα. Αυτή τη φορά ο άνεμος με πήγαινε εκεί που ήθελα
Το εργοστάσιο της ΔΕΗ, όπως πάντα επιβλητικό
Στράφηκα νότια προς Πτολεμαίδα. Ο άνεμος μετρούσε σίγουρα 4 μποφώρ
Μετά ένα γρήγορο πέρασμα από Περδίκκα, έμπαινα Πτολεμαίδα. Ο καφές με περίμενε στην πλατεία της πόλης!
Αφού αναπαύτηκα πλήρως ετοιμάστηκα για το δεύτερο μισό της διαδρομής. Ξεκίνησα για Ανατολικό, περνώντας πάνω απο τον αυτοκινητόδρομο. Μια φωτο ήταν απαραίτητη
Άρχισε η μάχη με τον άνεμο, που θα πήγαινε έτσι μέχρι τέλους. Μια πλαγιά με ηλιοτρόπια, λίγο πριν το Ανατολικό
Πέρασα και συνέχισα για Κομνηνά. Απο εκεί και πέρα η διαδρομή θα ήταν ίδια με αυτή που είχα ακολουθήσει την 1η Μέρα. Στο βάθος φαινόταν το εργοστάσιο που είχα περάσει 2 ώρες πριν
Αυτή τη φορά, βρήκα εύκολα το δρόμο για Πελαργό. Τα χιλιόμετρα έφευγαν γρήγορα. Στο βάθος ο Φιλώτας, κάτω απο το εργοστάσιο και μια πανοραμική του Πελαργού
Μικρή στάση στη Λεβαία και συνέχεια για το βουνό στο Αμύνταιο.
Εκεί, το τεπόζιτο άδειασε απότομα. Όλοι οι μυες άρχισαν να πονάνε, τετρακέφαλοι, δικέφαλοι, γλουτιαίοι και σε συνδυασμό με τον κόντρα άνεμο έκαναν την ανάβαση μαρτύριο.
Μετά το βουνό, σταμάτησα στο γνωστό ίσκιο μετά το Κλειδί και έκανα διατάσεις. Ξεκουράστηκα και ξεκίνησα. Οι διατάσεις είχαν κάνει τη δουλειά τους, ο πόνος είχε εξαφανιστεί` αλλά θα επέστρεφα με το ρυθμό μου. Έχω και το αυριανό, σκέφτηκα
Λίγο πριν το Αμμοχώρι, ένα γεράκι μου έδειχνε τι μπορούσε να κάνει με τον άνεμο που με βασάνιζε/ Τελικά, κατάφερα να το αποθανατίσω ψηφιακά!
Η σημερινή μέρα βγήκε αρκετά εύκολα. Ο καθαρός ποδηλατικός χρόνος ήταν μόλις 5 ώρες και 20 λεπτά, ακριβώς 1 ώρα λιγότερο απο την χτεσινή μέρα! Το θέμα είναι αν αύριο πληρώσω τη σημερινή επίδοση ή αν ήταν μέσα στα "κανονικά" μου πλαίσια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου